Leesniveau :: Veer

Startpagina > Fictieautobiografie > Leesniveau

Mijn boek en ik: ○ enigszins complex
○ complex
○ zeer complex

Voorbije zomermaanden las ik: De zadeltas (Nakhjavani, B., 2000), Overtreding (Khan, U.A. 2003), Eten met Emma (Koch, H. 2000) en Denken aan Bruce Kennedy (Koch,H. 2009).

En nu rijst de vraag in welk vakje hoort mijn leesniveau thuis?
Ik ben in mijn boekenkast gaan kijken. Ik heb gezien wat er staat - wat ik heb laten staan - na het vele verhuizen. En wat ik opnieuw zou kunnen lezen omdat het me pleziert.
Een grabbel uit de kast...

En dan zijn er de boeken die er niet meer staan, maar die ik graag opnieuw zou lezen.

De eerste naam die in me op komt is Michel Houellebecq. Vervolgens denk ik aan Paul Pourveur. En waar zijn Nadine Gordimer en Connie Palmen naartoe? Gesneuveld tijdens het verhuizen? Uitgeleend, niet meer teruggekeerd? Zo verging het De 13 ½ levens van Kap’tein Blauwbeer (Walter Moers). Het boek zwerft rond in de familie, geen idee waar het nu zit. Dat reizende boek valt vast wel weer door een dimensiegat klaar voor een nieuwe ontmoeting met een andere lezer.

Als student in Leuven had ik verslavingsverschijnselen bij het lezen van Russische literatuur: Dostojeswki, Tsjechov, Toerkenjev, Chlebnikov, Nabokov, Majakovski, Achmatova, Blok, Mandelstam... ik las ze allemaal: gedicht, roman of kortverhaal. Ik hield van de Poolse Szymborska nog voor ze een Nobelprijs kreeg. Ik las Milan Kundera, een ervaring die voorbij woorden gaat. Het enkele gedicht van de Tsjech Miroslav Holub dat ik had, koesterde ik met een stil verlangen ooit een bundeltje vertaalde gedichten van hem te vinden. Intussen brengt het internet vertalingen tot in de huiskamer en het losse blaadje ben ik kwijt.

Soms heb ik een vreemde stuiptrekking, dan begin ik te lezen in een oud boek theatergeschiedenis. Of dan blader ik 1001-nachten door, gedrukt op flinterdun papier.
Ik staar naar het boek Tongkat (Peter Verhelst), dat je doet voelen wat je verstand niet begrijpt. Dat gebeurt wel vaker als ik in mythologische beelden kruip.

Wat deze stuiptrekkingen ook mogen zijn, ik noem dit alles: ‘literaire gekte’.

" Er is metafysica genoeg in denken aan niets."

Ik ben blij als ik merk dat ik niet alleen ben in mijn verlangen beelden te creëren die oud en nieuw met elkaar verbinden, alsof de tijd stil staat, uiteindelijk niet bestaat.
Ik bekijk graag de films van Peter Brosens en Jessica Woodworth. Ik lees met plezier de graphic novel Slaapkoppen (Randall C) en ik denk: "Oef, er zijn nog kronkelende geesten die al dan niet met nobele bedoelingen weergeven wat ze zien of ervaren, zonder dat ze de pretentie hebben te weten hoe het moet."

Maar een woordenboek? Neen, dat heb ik nog nooit van A tot Z gelezen, dat deed ik enkel als kind. Voor het plezier gingen mijn broer en ik op zoek naar grappige woorden. Het was zoiets als een spin over een landkaart doen kruipen terwijl je zelf in een auto zit, onderweg (J.Kerouac). Een beeld in een beeld in een beeld in een beeld. Mijn broer en ik konden er de slappe lach van krijgen. Later lees je dat dan terug als compositievorm. Bijvoorbeeld als je de gehele Mahabaratha doorneemt en je er een studieblad naast legt om te ontdekken hoe de grote lijnen ook in de hele kleintjes staan.

Ach, hoe ingewikkeld.
Ik was een kleuter en ‘s avonds op de rand van het bed vertelde mijn vader af en toe een verhaal, het was - hoe zal ik het zeggen - luister zelf maar:

COMPLEX:

kenmerken van het boek:
-inhoud staat ver van je eigen wereld af.
-doet een beroep op culturele, poëticale en literaire kennis
-taalgebruik, thematiek en structuur relatief complex
-bij oude teksten gedateerde verteltechnische procédés, stijl en taal.
kenmerken van jou als lezer:
-je hebt belangstelling voor literair-historische context.
-je abstraheert makkelijk van je eigen leefwereld en leeservaring.
-je leest om literatuur, cultuur en wereld te begrijpen en om esthetisch te genieten.
Je manier van lezen:
letterkundig lezen:
-tekstinterne en -externe verbanden leggen, hoofdschema bepalen, tekst in zijn
(literair-) historische context plaatsen, interesse krijgen voor poëtica en stijl van de auteur.

Complex!
Enigszins complex, zeker.
Zeer complex, zeker niet: traceren is niet gelijk aan hanteren.